забракава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забракава́ны |
забракава́ная |
забракава́нае |
забракава́ныя |
| Р. |
забракава́нага |
забракава́най
забракава́нае |
забракава́нага |
забракава́ных |
| Д. |
забракава́наму |
забракава́най |
забракава́наму |
забракава́ным |
| В. |
забракава́ны (неадуш.)
забракава́нага (адуш.) |
забракава́ную |
забракава́нае |
забракава́ныя (неадуш.)
забракава́ных (адуш.) |
| Т. |
забракава́ным |
забракава́най
забракава́наю |
забракава́ным |
забракава́нымі |
| М. |
забракава́ным |
забракава́най |
забракава́ным |
забракава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забракава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забракава́ны |
забракава́ная |
забракава́нае |
забракава́ныя |
| Р. |
забракава́нага |
забракава́най
забракава́нае |
забракава́нага |
забракава́ных |
| Д. |
забракава́наму |
забракава́най |
забракава́наму |
забракава́ным |
| В. |
забракава́ны (неадуш.)
забракава́нага (адуш.) |
забракава́ную |
забракава́нае |
забракава́ныя (неадуш.)
забракава́ных (адуш.) |
| Т. |
забракава́ным |
забракава́най
забракава́наю |
забракава́ным |
забракава́нымі |
| М. |
забракава́ным |
забракава́най |
забракава́ным |
забракава́ных |
Кароткая форма: забракава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забракава́ны забрако́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забракава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад забракаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забрако́ванный забракава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)