Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заблішча́цьізаблішчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.
Пачаць блішчаць, блішчэць.
Метал заблішчаў на сонцы.
На вачах заблішчэлі слёзы.
◊
Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заблішча́цьізаблішчэ́ць, ‑чыць; зак.
1. Пачаць блішчаць, блішчэць, зрабіцца бліскучым. Ужо абцерліся лемяхі аб жорсткую сырую зямлю і заблішчалі на сонцы.Галавач.У вачах Міколы заблішчэў, мне здалося, шалёны агеньчык.Брыль.
2. Паказацца, выдзеліцца сваім бляскам. Хоць бы поле заблішчала, Хоць бы вёска ўжо хутчэй!Колас.Вось хутка заблішчыць праз кусты.. возера.Кулакоўскі.
•••
Толькі пяткі заблішчалігл. пятка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заблішча́ць, заблішчэ́ць
1.ánfangen* zu stráhlen [zu glänzen]; áufleuchten vi, áufblitzen vi;
2. (зрабіцца заўважным сваім бляскам) erglänzen vi, erstráhlen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заблішчэ́цьсов., см.заблішча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)