заблі́скаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заблі́скаю заблі́скаем
2-я ас. заблі́скаеш заблі́скаеце
3-я ас. заблі́скае заблі́скаюць
Прошлы час
м. заблі́скаў заблі́скалі
ж. заблі́скала
н. заблі́скала
Дзеепрыслоўе
прош. час заблі́скаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заблі́скаць сов. заблиста́ть, засверка́ть;

~калі зо́ркі — заблиста́ли (засверка́ли) звёзды;

~калі штыкі́ — заблиста́ли (засверка́ли) штыки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблі́скаць, ‑ае; зак.

Пачаць бліскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблиста́ть сов. заблі́скаць; (засиять) заззя́ць; (засверкать) зазіхаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблесте́ть сов. заблішча́ць; (засиять) заззя́ць; (засверкать) зазіхаце́ць, заблі́скаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засверка́ть сов. заблі́скаць, заззя́ць; (переливаясь) зазіхаце́ць; (заблестеть) заблішча́ць, заблішчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozjarzyć się

зак.

1. распаліцца, разгарэцца;

2. забліскаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)