забастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забастава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забасту́ю забасту́ем
2-я ас. забасту́еш забасту́еце
3-я ас. забасту́е забасту́юць
Прошлы час
м. забастава́ў забастава́лі
ж. забастава́ла
н. забастава́ла
Загадны лад
2-я ас. забасту́й забасту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забастава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забастава́ць сов. забастова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць. У чэрвені 1916 г. забаставалі рабочыя буйнейшай віцебскай ільнопрадзільнай фабрыкі «Дзвіна», якія патрабавалі павышэння заработнай платы. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забастава́ць

1. ánfangen zu stréiken; in Streik tréten*; die Árbeit níederlegen (спыніць работу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забастова́ть сов. забастава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zastrajkować

зак. забаставаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áusstand

m -(e)s, -stände забасто́ўка, ста́чка

in den ~ tréten* — забастава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)