дзярновыя забалочаныя глебы

т. 6, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы

т. 6, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзярнова-падзолістыя забалочаныя глебы

т. 6, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

забало́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забало́чаны забало́чаная забало́чанае забало́чаныя
Р. забало́чанага забало́чанай
забало́чанае		 забало́чанага забало́чаных
Д. забало́чанаму забало́чанай забало́чанаму забало́чаным
В. забало́чаны (неадуш.)
забало́чанага (адуш.)		 забало́чаную забало́чанае забало́чаныя (неадуш.)
забало́чаных (адуш.)
Т. забало́чаным забало́чанай
забало́чанаю		 забало́чаным забало́чанымі
М. забало́чаным забало́чанай забало́чаным забало́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меліярава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) меліярацыю.

М. забалочаныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забало́чаны забало́чаная забало́чанае забало́чаныя
Р. забало́чанага забало́чанай
забало́чанае		 забало́чанага забало́чаных
Д. забало́чанаму забало́чанай забало́чанаму забало́чаным
В. забало́чаны (неадуш.)
забало́чанага (адуш.)		 забало́чаную забало́чанае забало́чаныя (неадуш.)
забало́чаных (адуш.)
Т. забало́чаным забало́чанай
забало́чанаю		 забало́чаным забало́чанымі
М. забало́чаным забало́чанай забало́чаным забало́чаных

Кароткая форма: забало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́паратнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папаратніку. Сустракаюцца тут і асіннікі, то з дрэвамі добрага росту і папаратнікавым покрывам, то забалочаныя — асаковыя. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́ўні, ‑яў; адз. няма.

Забалочаныя берагі рэк і астраўкі, парослыя водалюбівай расліннасцю, якія затапляюцца вясной у час паводкі. Тут таксама, кажуць, былі партызаны. Дзейнічалі ў прырэчных плаўнях і зарасніках, а часам і ў палях. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варат, ‑у, М ‑раце, м.

1. Унутраны, левы бок. Выварат аднабаковага трыкатажу.

2. Спец. Становішча, пры якім органы ці іх часткі вывернуты ўнутраным бокам наверх.

3. Тое, што і выварацень. Лес глушэў болей і болей. Часцей пападаліся забалочаныя нізіны, заваленыя вываратамі і гнілымі калодамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плес ’глыбокае месца на балоце, дзе заўсёды стаіць вада’ (Бес.), ’шырокі фарватэр’ (Крывіч, 1), ’прырэчная сенажаць, якая заліваецца ў час разводдзя’ (глус., Янк., дыс.), ’забалочаныя берагі азёр’ (палес., Талст.), плесо ’балота, занесенае пяском’ (Скарбы). Гл. плёс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)