Verbum

анлайнавы слоўнік

забале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

Пачаць балець.

Забалелі вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забале́ць сов., в разн. знач. заболе́ть;

у мяне́ ~ле́лі во́чы — у меня́ заболе́ли глаза́;

~ле́ла душа́ — заболе́ла душа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забале́ць, ‑ліць; зак.

Пачаць балець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забале́ць (пачаць балець – пра які-н орган) schmérzen vi, ánfangen* zu schmérzen;

мне забале́ў па́лец mein Fínger fing an zu schmérzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заболе́ть^II сов. (о каком-л. органе) забале́ць, пача́ць бале́ць;

у меня́ заболе́ли глаза́ у мяне́ забале́лі (пачалі́ бале́ць) во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хапі́ць, хаплю́, хо́піш, хо́піць; хо́плены; зак.

1. гл. хапа́ць.

2. што, чаго і без дап. Выпіць; хутка праглынуць што-н. (разм.).

Хапіў з дзежкі, што не бачыць сцежкі (прыказка).

3. перан., чаго. Перажыць, перанесці што-н. цяжкае, непрыемнае (разм.).

Х. гора.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), што. Зрабіць цвёрдым (пра дзеянне холаду; разм.).

Марозік хапіў зямлю.

5. Пераступіць межы ў разважаннях, выказваннях і пад. (разм.).

Во куды хапіў!

6. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што. Раптоўна і моцна забалець (разм.).

Жывот хапіў.

7. безас., чаго. Быць дастатковым.

Яды хапіла ўсім.

8. хо́піць, з інф. або без дап. Дастаткова, даволі (разм.).

Х. спаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zaboleć

zabol|eć

зак.

1. забалець, разбалецца;

~ała mnie głowa — у мяне забалела галава;

2. перан. прычыніць боль; засмуціць; закрануць;

~ały mnie jego słowa — яго словы закранулі мяне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)