Verbum

анлайнавы слоўнік

заба́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заба́віць сов. развле́чь; (немного — ещё) поразвле́чь; увесели́ть; заня́ть;

з. гу́льнямі — развле́чь (поразвле́чь, увесели́ть) и́грами;

з. гасце́й — заня́ть (развле́чь, поразвле́чь) госте́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць.

Зак. да забаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заба́віць гл забаўляць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заба́вить сов. заба́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агу́, выкл.

1. Узаемнае акліканне з мэтай знайсці або не згубіць адзін аднаго. —

Агу! — чуваць у лесе.

2. Зварот да малога дзіцяці, каб забавіць яго. —

Агу-агу, маленькі хлопчык!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увесели́ть сов. развесялі́ць, павесялі́ць, заба́віць, паце́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забаўля́ць несов. развлека́ть; забавля́ть; увеселя́ть; занима́ть; см. заба́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ubawić

зак. развесяліць, забавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Забавіць, супакоіць (дзіця). Белы не мог ніяк заняньчыць Міхаську. Чарот.

2. Няньчачы, стаміць, замучыць. Заняньчыў малога, давёў да слёз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)