заа́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заа́хкаю |
заа́хкаем |
| 2-я ас. |
заа́хкаеш |
заа́хкаеце |
| 3-я ас. |
заа́хкае |
заа́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заа́хкаў |
заа́хкалі |
| ж. |
заа́хкала |
| н. |
заа́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заа́хкай |
заа́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заа́хкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заа́хкаць сов., разг. заа́хать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заа́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць ахкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заа́хать сов., разг. заа́хкаць, заа́хаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)