заа́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заа́хкаю заа́хкаем
2-я ас. заа́хкаеш заа́хкаеце
3-я ас. заа́хкае заа́хкаюць
Прошлы час
м. заа́хкаў заа́хкалі
ж. заа́хкала
н. заа́хкала
Загадны лад
2-я ас. заа́хкай заа́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заа́хкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заа́хкаць сов., разг. заа́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заа́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць ахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заа́хать сов., разг. заа́хкаць, заа́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)