жэ́рдзе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жэ́рдзе
Р. жэ́рдзя
Д. жэ́рдзю
В. жэ́рдзе
Т. жэ́рдзем
М. жэ́рдзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жэ́рдзе ср., собир. же́рди мн.; жердня́к м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жэ́рдзе, ‑я, н., зб.

Жэрдкі, жардзіны. Хто цягнуў з лесу жэрдзе для стаўбоў, хто ўвіхаўся з сухастоінаю-ялінаю, апрацоўваючы яе. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэ́рдзе н. зборн. lánge, dünne Stángen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жэ́рдзе Густы, тонкі, малады лес, прыгодны на жэрдзе (БРС). Тое ж жардзё, жардзяўня́к, жэрднік, жардзёўнік (Слаўг.), крёква (Краснап.), крю́чча, кру́чча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

жэ́рдка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Шост з доўгага тонкага ствала дрэва, ачышчанага ад галля.

|| зб. жэ́рдзе, -я, н.

|| памянш.-ласк. жэ́рдачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. жардзяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., каго-што.

Скончыць карыць¹.

Д. жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадця́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адцягнуць, перамясціць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жардня́к, ‑у, м., зб.

Разм. Тонкія высокія маладыя дрэвы, прыгодныя на жэрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жердня́к м., собир. жардня́к, -ку́ м. и жэ́рдзе, -дзя ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)