жыро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыро́вачны жыро́вачная жыро́вачнае жыро́вачныя
Р. жыро́вачнага жыро́вачнай
жыро́вачнае		 жыро́вачнага жыро́вачных
Д. жыро́вачнаму жыро́вачнай жыро́вачнаму жыро́вачным
В. жыро́вачны
жыро́вачнага		 жыро́вачную жыро́вачнае жыро́вачныя
жыро́вачных
Т. жыро́вачным жыро́вачнай
жыро́вачнаю		 жыро́вачным жыро́вачнымі
М. жыро́вачным жыро́вачнай жыро́вачным жыро́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жыро́ўка², -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (разм.).

Дакумент, па якім робіцца аплата, разлік за карыстанне чым-н.

|| прым. жыро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)