жыра́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жыра́нт |
жыра́нты |
| Р. |
жыра́нта |
жыра́нтаў |
| Д. |
жыра́нту |
жыра́нтам |
| В. |
жыра́нта |
жыра́нтаў |
| Т. |
жыра́нтам |
жыра́нтамі |
| М. |
жыра́нце |
жыра́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жыра́нт м камерц Giránt [ʒi:-] m -en, -en; Indossánt m -en, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жыра́нт
(ням. Girant, ад іт. girante)
тое, што і індасант.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)