жы́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жы́лле
Р. жы́лля
Д. жы́ллю
В. жы́лле
Т. жы́ллем
М. жы́ллі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жы́лле ср., собир., разг. жи́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жы́лле, ‑я, н., зб.

Разм. Жылы (гл. жыла ў 1, 2 знач.). Крывёю паліліся не толькі шчокі, а і вушы, лысіна, шыя, на якой зараз жа павыпіналася жыллё. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)