жыдо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жыдо́ўскі |
жыдо́ўская |
жыдо́ўскае |
жыдо́ўскія |
| Р. |
жыдо́ўскага |
жыдо́ўскай жыдо́ўскае |
жыдо́ўскага |
жыдо́ўскіх |
| Д. |
жыдо́ўскаму |
жыдо́ўскай |
жыдо́ўскаму |
жыдо́ўскім |
| В. |
жыдо́ўскі (неадуш.) жыдо́ўскага (адуш.) |
жыдо́ўскую |
жыдо́ўскае |
жыдо́ўскія (неадуш.) жыдо́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
жыдо́ўскім |
жыдо́ўскай жыдо́ўскаю |
жыдо́ўскім |
жыдо́ўскімі |
| М. |
жыдо́ўскім |
жыдо́ўскай |
жыдо́ўскім |
жыдо́ўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жыдо́ўскі уст (тс пагард) jüdisch; гл яўрэйскі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Jewish
[ˈdʒu:ɪʃ]
adj.
жыдо́ўскі, гэбра́йскі, габрэ́йскі, яўрэ́йскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
żydowski
габрэйскі, жыдоўскі, яўрэйскі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)