Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жыгу́чкаж., разг. жгу́чая крапи́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жыгу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Разм. Пякучая крапіва з дробным лісцем. Расло ў мяне вялікае замілаванне да прыроды. Нават крапіву, нават жыгучку, якой, даводзілася, частавалі мяне.. за некаторыя грахі дзяцінства, забаранялася збіваць без дай прычыны пугаю.Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыгу́чкаж Brénnnessel f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Жыгучка ’пякучая крапіва’. Рус. дыял.кур., арл., варонеж., раст., краснадар., валаг., калін., гом., смал.жигу́чка, укр.жигу́чка (Грынч.) ’тс’. Усх.-слав. наз. з суф. ‑ка (< *‑ьka) ад асновы дзеепрыметніка жигуч‑, утворанага ад дзеяслова жыг‑а‑ти (гл. жыгаць), у знач. ’апякаць’. Аналагічны корань у іншых назвах крапівы: жагліўка, жыжка; параўн. з польск.дыял.żegawka, рус.жгучка ’крапіва’ і інш. Гл. жгучка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крапи́вабот. крапіва́, -вы́ж.;
жгу́чая крапи́ва крапіва́-жыгу́чка, жыгу́чка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)