жыгану́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. жыгану́ жыганё́м
2-я ас. жыгане́ш жыганяце́
3-я ас. жыгане́ жыгану́ць
Прошлы час
м. жыгану́ў жыгану́лі
ж. жыгану́ла
н. жыгану́ла
Загадны лад
2-я ас. жыгані́ жыгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час жыгану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жыгану́ць сов., однокр., разг.

1. стрекну́ть;

2. (причинить жгучую боль) оже́чь;

3. (о ярком свете, пламени) сверкну́ть, блесну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыгану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да жыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жигану́ть сов., прост. жыгану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыгну́ць сов., однокр., разг., см. жыгану́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)