жывёльны, -ая, -ае.

1. гл. жывёла.

2. Такі, як у жывёл; падсвядомы, чыста фізіялагічны.

Ж. страх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жывё́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывё́льны жывё́льная жывё́льнае жывё́льныя
Р. жывё́льнага жывё́льнай
жывё́льнае		 жывё́льнага жывё́льных
Д. жывё́льнаму жывё́льнай жывё́льнаму жывё́льным
В. жывё́льны (неадуш.)
жывё́льнага (адуш.)		 жывё́льную жывё́льнае жывё́льныя (неадуш.)
жывё́льных (адуш.)
Т. жывё́льным жывё́льнай
жывё́льнаю		 жывё́льным жывё́льнымі
М. жывё́льным жывё́льнай жывё́льным жывё́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жывёльны

1. в разн. знач. живо́тный;

ж. свет — живо́тный мир;

ж. страх — живо́тный страх;

2. ско́тный;

ж. двор — ско́тный двор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жывёльны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жывёлы, жывёл. Жывёльны свет. Жывёльны арганізм. // Атрыманы ад жывёла прыгатаваны з арганічных рэчываў, якія ёсць у целе жывёлы. Жывёльнае масла. Жывёльныя бялкі.

2. Такі, як у жывёл; падсвядомы, чыста фізіялагічны. Візэнер сядзеў нерухома — жывёльны страх скаваў яму цела і язык. Шамякін. // перан. Грубы, нізкі. Жывёльныя пабуджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жывёльны

1. Tier-, tíerisch, animálisch;

жывёльны свет Tíerreich n -es;

2. перан tíerisch, víehisch;

жывёльныя інсты́нкты tíerische Instínkte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жывёла, -ы, мн. -ы, -вёл, ж.

1. Усякая жывая істота, арганізм, якія маюць здольнасць рухацца і адчуваць і харчуюцца ў адрозненне ад раслін гатовымі арганічнымі злучэннямі.

Тыпы і віды жывёл.

Беспазваночныя жывёлы.

Дзікія жывёлы.

2. зб. Свойская сельскагаспадарчая скаціна.

Накарміць жывёлу.

3. перан. Пра чалавека, які вызначаецца грубымі, нізкімі паводзінамі, учынкамі і пад. (разм., лаянк.).

|| прым. жывёльны, -ая, -ае.

Ж. свет.

Ж. арганізм.

Жывёльныя пабуджэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раслі́нна-жывёльны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раслі́нна-жывёльны раслі́нна-жывёльная раслі́нна-жывёльнае раслі́нна-жывёльныя
Р. раслі́нна-жывёльнага раслі́нна-жывёльнай
раслі́нна-жывёльнае		 раслі́нна-жывёльнага раслі́нна-жывёльных
Д. раслі́нна-жывёльнаму раслі́нна-жывёльнай раслі́нна-жывёльнаму раслі́нна-жывёльным
В. раслі́нна-жывёльны (неадуш.)
раслі́нна-жывёльнага (адуш.)		 раслі́нна-жывёльную раслі́нна-жывёльнае раслі́нна-жывёльныя (неадуш.)
раслі́нна-жывёльных (адуш.)
Т. раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнай
раслі́нна-жывёльнаю		 раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнымі
М. раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльнай раслі́нна-жывёльным раслі́нна-жывёльных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раслі́нна-жывёльны расти́тельно-живо́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жывёльны крухмал

т. 6, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жывёльны эпас

т. 6, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)