журбо́та, -ы, ДМ -бо́це, ж.

Тое, што і журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журбо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. журбо́та журбо́ты
Р. журбо́ты журбо́т
Д. журбо́це журбо́там
В. журбо́ту журбо́ты
Т. журбо́тай
журбо́таю		 журбо́тамі
М. журбо́це журбо́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

журбо́та ж., разг. грусть, печа́ль, кручи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

журбо́та, ‑ы, ДМ ‑боце, ж.

Тое, што і журба. Лабановіч адчуваў нейкую мяккую журботу, навеяную і цішынёю лесу і гэтым заміраннем жыцця. Колас. [Пасажыры] заспявалі «Рабіну» — тую самую песню, якая звычайна наводзіла на Ніну сум і журботу. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

журба́ ж., журбо́та ж. Wéhmut f -, Kúmmer m -s, Tráurigkeit f -, Gram m -(e)s, Betrübnis f - (смутак, туга); Schwérmut f - (меланхолія)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грусти́нка журбо́та, -ты ж., марко́та, -ты ж.; журбі́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tráurigkeit

f - сму́так, сум, журбо́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéhmut

f - сму́так, засмучэ́нне, журбо́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bekümmernis

f -, -se

1) журбо́та, туга́

2) кло́пат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tráuer

f -

1) сму́так, журбо́та, жаль

2) жало́ба

~ trágen* — насі́ць жало́бу

~ ánlegen — надзе́ць жало́бу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)