жураві́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жураві́нны жураві́нная жураві́ннае жураві́нныя
Р. жураві́ннага жураві́ннай
жураві́ннае		 жураві́ннага жураві́нных
Д. жураві́ннаму жураві́ннай жураві́ннаму жураві́нным
В. жураві́нны (неадуш.)
жураві́ннага (адуш.)		 жураві́нную жураві́ннае жураві́нныя (неадуш.)
жураві́нных (адуш.)
Т. жураві́нным жураві́ннай
жураві́ннаю		 жураві́нным жураві́ннымі
М. жураві́нным жураві́ннай жураві́нным жураві́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жураві́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і журавінавы. Журавінны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жураві́навы и жураві́нны клю́квенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жураві́ны, -ві́н, адз. журавіна, -ы, ж.

Ягадная вечназялёная расліна сямейства бруснічных, што расце на мохавых балотах, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. жураві́навы, -ая, -ае і жураві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клю́квенный жураві́нны, жураві́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

żurawinowy

журавінавы, журавінны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)