Жукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жукі́
Р. Жуко́ў
Д. Жука́м
В. Жукі́
Т. Жука́мі
М. Жука́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жукі

т. 6, с. 446

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жукі (в., Гомельская вобл.) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Жукі (атрад насякомых) 2/28, 358, 365, 403; 3/177; 4/156, 421, 423, 424—425 (укл.); 5/245, 423; 6/388, 428; 7/145, 441; 11/82, 312, 376

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Жукі-дрывасекі, гл. Вусачы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Жукі-лістаеды (сям. жукоў) 2/360

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

малінныя жукі

т. 10, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пласцініставусыя жукі

т. 12, с. 412

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цвердакры́лыя, -ых.

Атрад насякомых; жукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвердакры́лыя, ‑ых.

Атрад насякомых; жукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)