1. жэ́рабя, -бя
ки́нуть
доста́лось по жре́бию даста́лася па жэ́рабю;
2. (судьба, участь)
◊
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. жэ́рабя, -бя
ки́нуть
доста́лось по жре́бию даста́лася па жэ́рабю;
2. (судьба, участь)
◊
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Том: 10, старонка: 54.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
жэ́рабя
◊ ж. кінута —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жэ́рабя ’ўмоўны знак пры вызначэнні парадку, чарговасці і да т. п.’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́пасть
из кни́ги вы́пало письмо́ з кні́гі вы́пала пісьмо́;
вы́пал снег вы́паў снег;
вы́пало ему́ сча́стье вы́пала яму́ шча́сце;
◊
вы́пасть на до́лю вы́пасці на до́лю;
вы́пасть из по́ля зре́ния вы́пасці з по́ля зро́ку, вы́пасці з во́ка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кида́ть
кида́ть у́голь в то́пки кі́даць ву́галь у то́пкі;
рефле́кторы кида́ли в лицо́ пото́ки я́ркого све́та рэфле́ктары кі́далі ў твар пато́кі я́ркага святла́;
кида́ть су́мку на дива́н кі́даць су́мку на кана́пу;
меня́ кида́ет в жар
кида́ть дете́й без присмо́тра кі́даць дзяце́й без нагля́ду;
кида́ть но́вые подкрепле́ния
◊
кида́ть
кида́ть де́ньги на ве́тер кі́даць гро́шы на ве́цер;
кида́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў агаро́д (чый);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мета́тьI
1. (бросать) кі́даць;
мета́ть бо́мбы
мета́ть
мета́ть стог кі́даць стог;
2. (производить потомство — о животных) прыво́дзіць; (выделять икру — о рыбах) нерастава́ць; кла́сці (адкла́дваць) ікру́;
свинья́ ме́чет до двена́дцати порося́т свіння́ прыво́дзіць да двана́ццаці парася́т;
3.
◊
мета́ть гро́мы и мо́лнии сы́паць гро́мы і мала́нкі, сы́паць перуны́;
рвать и мета́ть так разысці́ся (развар’ява́цца);
мета́ть би́сер пе́ред сви́ньями сы́паць бі́сер (пе́рлы) пе́рад сві́ннямі;
что есть в печи́, всё на стол мечи́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лёс I (
1. (стечение обстоятельств) судьба́
2. (условия дальнейшего существования) судьба́
3. (положение в жизни) до́ля
◊ на во́лю лёсу — на во́лю ро́ка; на произво́л судьбы́;
па во́лі лёсу — во́лею су́деб;
іро́нія лёсу — иро́ния судьбы́;
выпрабо́ўваць л. — искуша́ть судьбу́;
гаспада́р свайго́ лёсу — хозя́ин сво́ей судьбы́;
вы́рашыць л. — (чый) реши́ть судьбу́ (чью);
выбра́ннік лёсу — избра́нник судьбы́
лёс II (
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
броса́ть
броса́ть ка́мень кі́даць ка́мень;
броса́ть я́корь кі́даць я́кар;
маши́ну броса́ло во все сто́роны машы́ну кі́дала ва ўсе бакі́;
броса́ть оде́жду кі́даць адзе́нне;
броса́ть друзе́й кі́даць сябро́ў;
броса́ть кури́ть кі́даць куры́ць;
меня́ броса́ло в пот мяне́ кі́дала ў пот;
◊
броса́ть
броса́ть ору́жие кі́даць збро́ю;
броса́ть тень на (кого, что) кі́даць цень на (каго, што);
броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;
броса́ть ка́мешки в (чей) огоро́д кі́даць каме́ньчыкі ў (чый) агаро́д;
броса́ть де́ньги на ве́тер кі́даць (пуска́ць) гро́шы на ве́цер;
броса́ть на произво́л судьбы́ кі́даць (пакіда́ць) на во́лю лёсу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пастьI
1. (упасть)
2. (подохнуть — о скоте) здо́хнуць,
3. (на кого, что)
4. (прийти в упадок) заняпа́сці, падупа́сці; (снизиться) зні́зіцца; (уменьшиться) зме́ншыцца;
5. (погибнуть)
пасть в бою́ загі́нуць у баі́;
6. (о крепости, осаждённом городе) па́сці; (сдаться) зда́цца;
7. (быть свергнутым) па́сці;
диктату́ра па́ла дыктату́ра па́ла;
8. (в общественном мнении) па́сці;
ни́зко пасть в глаза́х (чьих-л.) канчатко́ва стра́ціць пава́гу;
мора́льно пасть мара́льна па́сці;
◊
пасть на по́ле бра́ни загі́нуць на ра́тным по́лі (на по́лі бо́ю, на по́лі бі́твы);
пасть же́ртвой зрабі́цца (стаць) ахвя́рай;
пасть духом па́сці (заняпа́сці) ду́хам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)