жо́раў, -рава, мн. -равы, -раваў, м.

Тое, што і журавель¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жо́раў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жо́раў жо́равы
Р. жо́рава жо́раваў
Д. жо́раву жо́равам
В. жо́рава жо́раваў
Т. жо́равам жо́равамі
М. жо́раве жо́равах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жо́раў м., см. жураве́ль I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жо́раў, ‑рава, м.

Разм. Тое, што і журавель ​1. У вырай сабраліся гусі, І жораў азваўся пад небам... Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́раў м гл жypaвeль І

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Жораў. Гл. жураве́ль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жораў Абрам Ільіч

т. 6, с. 439

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жораў Ісак Саламонавіч

т. 18, кн. 1, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абжо́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -жо́р і -жо́раў (разм.).

Прагны да яды, пражэрлівы, ненасытны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crane​1 [kreɪn] n.

1. tech. (пад’ёмны) кран

2. жураве́ль, жо́раў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)