жва́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жва́чны жва́чная жва́чнае жва́чныя
Р. жва́чнага жва́чнай
жва́чнае
жва́чнага жва́чных
Д. жва́чнаму жва́чнай жва́чнаму жва́чным
В. жва́чны (неадуш.)
жва́чнага (адуш.)
жва́чную жва́чнае жва́чныя (неадуш.)
жва́чных (адуш.)
Т. жва́чным жва́чнай
жва́чнаю
жва́чным жва́чнымі
М. жва́чным жва́чнай жва́чным жва́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жва́чны жва́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жва́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які жуе жвачку. Жвачныя жывёлы.

2. у знач. наз. жва́чныя, ‑ых. Падатрад млекакормячых атрада парнакапытных, да якога адносяцца авечкі, козы, буйная рагатая жывёла і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жва́чны, -ая, -ае.

1. Які жуе жвачку.

Жвачныя жывёлы.

2. у знач. наз. жва́чныя, -ых. Падатрад млекакормячых атрада парнакапытных (авечкі, козы, буйная рагатая жывёла і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жва́чны:

жва́чныя жывёлы Wederkäuer pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жва́чный жва́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ruminant2 [ˈru:mɪnənt] adj. жва́чны;

ruminant animals жва́чныя жывёлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ruminant

[ˈru:mɪnənt]

1.

n.

жва́чная жывёла

2.

adj.

1) жва́чны

2) Figur. сузіра́льны, задуме́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)