жа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. жне́цца жну́цца
Прошлы час
м. жа́ўся жа́ліся
ж. жа́лася
н. жа́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жа́цца несов., страд., с.-х. жа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́цца, жнецца; незак.

1. Паддавацца зжынанню. — Каб.. гэткія ўсе [жанчыны] былі, дык у мяне ў брыгадзе.. само б і касілася б і сушылася б, і жалася б і малацілася б. Ермаловіч.

2. Зал. да жаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разляжа́цца, -жу́ся, -жы́шся, -жы́цца; -жы́мся, -ле́жыце́ся, -жа́цца; -жы́ся: зак. (разм.).

Праляжаць вельмі доўга; праляжаўшы доўгі час, захацець ляжаць яшчэ даўжэй.

|| незак. разле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абма́зацца, ‑жуся, ‑жашся, ‑жацца; зак.

Пакрыць, вымазаць сябе чым‑н. Абмазацца маззю. // Запэцкацца, забрудзіцца, прыткнуўшыся да чаго‑н. мазкага. Абмазацца фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́жацца, -жуся, -жышся, -жыцца; -жся і адляжа́цца, -жу́ся, -жы́шся, -жы́цца; -жы́мся, -лежыце́ся, -жа́цца; -жы́ся; зак. (разм.).

Паляжаўшы, адпачыць, аднавіць сілы, акрыяць (пасля хваробы, стомы і пад.).

Адляжаўся ў бальніцы, паправіўся.

|| незак. адле́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́ться​II несов., страд. (о ржи и т. п.) жа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

näher tréten

* vi (s) (D) знаёміцца, зблі- жа́цца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herángehen

* vi

1) падыхо́дзіць, наблі- жа́цца (да чаго-н., каго-н.)

2) бра́цца (за што-н.), пачына́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wit [wɪt] n.

1. ро́зум;

quick wit ке́млівасць;

wit and wisdom ро́зум і му́драсць;

dull wit ту́пасць

2. дасці́пнасць

♦

be at one’s wits’ end быць збянтэ́жаным, быць у тупіку́;

collect/gather one’s wits супако́йвацца;

be scared/frightened/terrified out of one’s wits напу жа́цца да сме́рці;

live by/on one’s wits выкру́чвацца;

be out of one’s wits стра́ціць ро́зум, звар’яце́ць, з’е́хаць з глу́зду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)