жа́хнуть сов., однокр. жа́хнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́рнуць сов., однокр., прост. жа́хнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́хнуць сов., однокр., прост. жа́хнуть, ба́хнуть, ба́цнуть
жахну́ць сов. ужасну́ть;
ду́мка аб сме́рці ~ну́ла яго́ — мысль о сме́рти ужасну́ла его́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыжа́хаць (прыжа́хыць, пріжа́хыць) ’хутка прыбегчы’ (Бяльк.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад жа́хыць ’хутка бегаць’ (Бяльк.). Параўн. з блізкай семантыкай укр. дыял. жахну́ти ’кінуцца’, жє́кнути ’імкліва кінуцца на каго-небудзь’ (Жэлях.). Разам з жа́хнуць ’гучна ўдарыць, бахнуць; з сілай кінуць, паваліць’, рус. жа́хнуть ’ударыць, выцяць’, укр. жа́хнути ’тс’ з’яўляюцца, відаць, экспрэсіўнымі ўтварэннямі (так і ЕСУМ, 2, 189, але без уліку беларускіх адпаведнікаў). Гл. жах.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)