жарлокъ

Том: 9, старонка: 268.

img/09/09-268_1636_Жарлокъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Жарло́чны ’пражэрлівы’ (Жд. 2) з польск. żarłoczny ’тс’, утворанага ад żarłok ’абжора’, з тым жа коранем, што жэ́рці (гл.). Жарлокъ ’абжора’ < польск. засведчана ў ст.-бел. на пачатку XVII ст. (Гіст. лекс., 96; Булыка, Запазыч., 113).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)