жало́бніца

‘матылёк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жало́бніца жало́бніцы
Р. жало́бніцы жало́бніц
Д. жало́бніцы жало́бніцам
В. жало́бніцу жало́бніц
Т. жало́бніцай
жало́бніцаю		 жало́бніцамі
М. жало́бніцы жало́бніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жало́бніца ж., зоол. тра́урница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жало́бніца, ‑ы, ж.

Спец. Вялікі матылёк сямейства німфалід вішнёва-карычневай афарбоўкі з чорнымі знізу крыламі, акаймаванымі жаўтавата-белай палоскай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жалобніца (матыль) 7/80—81 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Жалобніца (р., бас. Убарці) 9/441

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тра́урница зоол. жало́бніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)