жа́ласліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
жа́ласліва жа́ласлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жа́ласліва нареч.

1. жа́лостно;

2. жа́лостливо, сострада́тельно;

3. тро́гательно;

1-3 см. жа́ласлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́ласліва прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жа́лостливо нареч. жа́ласліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rzewnie

чулліва, кранальна; жаласліва; сентыментальна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праскуго́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Разм.

1. Абазвацца скуголеннем (пра сабаку). // Жаласліва, ныючы, плачучы, сказаць.

2. Скуголіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тхімкаць ‘жаласліва плакаць, румзаць, хныкаць’, ‘стагнаць’ (М. Нікановіч). Паводле Васілеўскага (Прадукт. тыпы, 73), ад выклічніка тхім, які перадае гукі людзей.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пі́скнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і піснуць. Жаласліва піскнула непадалёку нейкая птушачка. М. Ткачоў. — Добры дзень! — тоненька піскнуў хлапчук, глянуўшы на мяне спадылба. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курня́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Ствараць гукі, падобныя на «курняў» (пра катоў). У інтэрнаце па доўгім калідоры блытаецца ад дзвярэй да дзвярэй і жаласліва курняўкае сівая кошка. Мыслівец. // Пераймаць крык ката. Курняўкаць па-кацінаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуго́ліць

1. (жаласліва выць) héulen vi; wínseln vi (пра жывёлу);

2. перан., разм. fléhentlich bítten*, flénnen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)