Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жа́лаваннеср., уст. жа́лованье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́лаванне, ‑я, н.
Уст. Заработная плата. Зарплаты, альбо, як тады гаварылі, «жалавання», акцёрам ніхто не плаціў, і яны задавальняліся выручкамі ад спектакляў і танцаў.Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жа́лаванне (ТСБМ). У 60‑х гадах XIX ст. з рус.жалование ’тс’ (Гіст. лекс., 238). Ст.-рус.жалование ’падарунак’ ад жаловати ’аказваць міласць, жалець’, якое мае той самы корань, што жаль (гл.). Значэнне ’плата за працу, што выдаецца ў вызначаны тэрмін’ атрымала ў XVIII ст. (Булахоўскі, 3, 367–368; Гарбачэвіч, РР, 1967, 5, 41–42).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stipend[ˈstaɪpend]n.
1.fml акла́д, жа́лаванне
2.AmE стыпе́ндыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пе́нсія, пэ́нсія, пэ́нсыя ’штомесячнае грашовае забеспячэнне ў старасці, заработная плата’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ), ’жалаванне, узнагарода’ (Шпіл.). З польск.pensja, penzja ’сталае гадавое жалаванне, плата’, якое з лац.pēnsio ’ўзнагароджанне, плата, плацеж’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жа́лованьеуст.
1.жа́лаванне, -ння ср.;
2.(действие) дарава́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
stipendiary[staɪˈpendiəri]n. пла́тны магістра́т; суддзя́, які́ атрымлівае жа́лаванне (у адрозненне ад міравога)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Besóldung
f -, -en жа́лаванне, акла́д (служачага)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)