Жа́бічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жа́бічы
Р. Жа́біч
Жа́бічаў
Д. Жа́бічам
В. Жа́бічы
Т. Жа́бічамі
М. Жа́бічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Жабічы (в., Ігуменскі пав.) 7/232

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сіта́

1. Сярэднеазёрная водмель, якая прыгодна для рыбалоўства і зарасла чаротам Phragmites communis Trin., сітняком Scirpus lacustrus L. (Віц. Нік. 1895). Тое ж трыста́ (Віц. Нік. 1895).

2. Зараснік сітняку Scirpus lacustrus L (Кузн. Касп., Міёр., Смален. Дабр.). Тое ж сіт, сі́тнік (Выс. Касп., Лёзн., Маг. губ. вед., 1854, № 48, 865, Сал., Слаўг., Стол.), жа́бічы сі́тнік (Стол.), сітнічок (Уш.), сітня́к (Рэч.).

3. Зараснік чароту Phragmites communis Trin. (Віц.). Тое ж сі́тнік (Стол.).

□ в. Сіцяне́ц Староб., р. Сі́ціца каля в. Зімніца Слаўг. і р. Сыціца (1783) каля в. Зімніца Слаўг., в. Сі́тніца Лун., в. Малая Сітна Пол., ур. Сі́тнікі (лог) каля в. Чарнякоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)