ератык

т. 6, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ераты́к

(гр. hairetikos)

1) адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі;

2) перан. той, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ерети́к ераты́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heretyk

м. ератык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)