Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
е́рась, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. У рэлігіі: адступленне ад афіцыйных царкоўных догмаў.
Барацьба з ерассю.
2.перан. Бязглуздзіца, лухта (разм.).
Несці е.
|| прым.ерэты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
е́расьж.
1.рел.е́ресь;
2.перен., разг.е́ресь, чепуха́, вздор м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
е́рась, ‑і, ж.
1. Рэлігійная плынь, варожая догматам пануючай рэлігіі. Барацьба з ерассю. □ Беларускія кніжнікі XVI–XVII стст. перакладалі рэлігійныя творы на «простую»мову, але з аглядкай — не нарабіць бы памылак, не адысці б ад царкоўных канонаў, не ўпасці б у ерась.Шакун.//перан.Разм. Адступленне ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў. Абвінаваціць у ерасі.
2.перан.Разм. Бязглуздзіца, лухта. Несці ерась.
[Ад грэч. háiresis — секта.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)