е́рась

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. е́рась е́расі
Р. е́расі е́расей
е́расяў
Д. е́расі е́расям
В. е́рась е́расі
Т. е́рассю е́расямі
М. е́расі е́расях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

е́рась, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. У рэлігіі: адступленне ад афіцыйных царкоўных догмаў.

Барацьба з ерассю.

2. перан. Бязглуздзіца, лухта (разм.).

Несці е.

|| прым. ерэты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́рась ж.

1. рел. е́ресь;

2. перен., разг. е́ресь, чепуха́, вздор м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́рась, ‑і, ж.

1. Рэлігійная плынь, варожая догматам пануючай рэлігіі. Барацьба з ерассю. □ Беларускія кніжнікі XVI–XVII стст. перакладалі рэлігійныя творы на «простую»мову, але з аглядкай — не нарабіць бы памылак, не адысці б ад царкоўных канонаў, не ўпасці б у ерась. Шакун. // перан. Разм. Адступленне ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў. Абвінаваціць у ерасі.

2. перан. Разм. Бязглуздзіца, лухта. Несці ерась.

[Ад грэч. háiresis — секта.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ерась

т. 6, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ерась 1/125, 493, 566, 567; 2/53; 4/384—385, 399, 488; 5/497, 510; 6/71, 135; 9/272, 469; 11/84, 94

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

е́рась ж.

1. рэл. Ketzeréi f -, -en, Häresíe f -, -í¦en

2. разм. (бязглуздзіца) Únsinn m -(e)s;

не́сці е́рась Únsinn réden, álbernes Zeug schwátzen; fáseln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

е́рась

(гр. hairesis)

1) рэлігійная плынь, варожая догматам пануючай рэлігіі;

2) перан. адступленне ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў;

3) перан. бязглуздзіца, лухта (несці е.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

е́рась

(гр. hairesis)

1) адступленне ад догматаў пануючай рэлігіі;

2) перан. адступленне ад агульнапрынятых правіл, поглядаў;

3) перан. бязглуздзіца, лухта (напр. несці е.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

«жыдоўствуючых» ерась

т. 6, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)