Е́мен

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Е́мен
Р. Е́мена
Д. Е́мену
В. Е́мен
Т. Е́менам
М. Е́мене

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Е́мен м Jémen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Йе́мен Е́мен, -на м.;

Йе́менская Респу́блика Е́менская Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Jemen ~u

м. Йемен, Емен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)