е́здка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
е́здка |
е́здкі |
| Р. |
е́здкі |
е́здак |
| Д. |
е́здцы |
е́здкам |
| В. |
е́здку |
е́здкі |
| Т. |
е́здкай е́здкаю |
е́здкамі |
| М. |
е́здцы |
е́здках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
е́здка разг. е́здка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ride1 [raɪd] n. прагу́лка вярхо́м; пае́здка (на веласіпедзе, аўтамабілі і да т.п.);
go for a ride вы́ехаць на прагу́лку;
give smb. a ride падве́зці каго́-н.;
a two-hour ride двухгадзі́нная па е́здка
♦
take smb. for a ride infml ашука́ць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)