е́дкий

1. е́дкі;

е́дкий дым е́дкі дым;

2. (язвительный) перен. з’е́длівы;

е́дкая иро́ния з’е́длівая іро́нія;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́дкі

1. е́дкий;

е. дым — е́дкий дым;

2. перен. е́дкий, язви́тельный, ко́лкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’е́длівы е́дкий, ко́лкий, колю́чий, ядови́тый, язви́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забо́ристый разг.

1. (крепкий) мо́цны; (острый) во́стры, рэ́зкі; (едкий) е́дкі;

2. перен. задзёрысты; (едкий) з’е́длівы; (резкий) рэ́зкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́дко нареч.

1. е́дка;

2. з’е́дліва; см. е́дкий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натр / е́дкий натр хим. е́дкі натр, род. е́дкага на́тру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курасле́п, -пу м., бот. лю́тик е́дкий; куросле́п; кури́ная слепота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́длівы

1. въе́дливый, въе́дчивый; е́дкий;

у. пах — въе́дливый (въе́дчивый, е́дкий) за́пах;

~вая фа́рба — въе́дливая (е́дкая) кра́ска;

2. въе́дливый, въе́дчивый, дото́шный;

у. хара́ктар — въе́дливый (дото́шный) хара́ктер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Е́дкі ’які раз’ядае, з’едлівы’ (толькі ў літаратурнай мове, магчыма, з рус. едкий) (БРС, ТСБМ), ’ядомы’ (Касп., Мат. Гом., Шат., Сцяц. Клім., Сл. паўн.-зах., ТС), ’востры’ (Мат. Гом.) да есці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

луг I (род. лу́гу) м. луг;

○ альпі́йскія лугі́ — альпи́йские луга́

луг II (род. лу́гу) м. (едкий щелочной раствор) щёлок, бук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)