дэфіле́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. дэфіле́ дэфіле́
Р. дэфіле́ дэфіле́
Д. дэфіле́ дэфіле́
В. дэфіле́ дэфіле́
Т. дэфіле́ дэфіле́
М. дэфіле́ дэфіле́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэфіле́², нескл., н.

Дэманстрацыя мадэлей адзення на подыуме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфіле́¹, нескл., н. (спец.).

Цясніна або вузкі, цесны праход паміж узвышшамі, вадаёмамі.

Горнае д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфіле́ нескл., ср., воен. дефиле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфіле́, нескл., н.

Цясніна; вузкі праход паміж узвышшамі, вадаёмамі. Горкае дэфіле.

[Фр. défilé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфіле́

(фр. défile)

цясніна або вузкі, цесны праход (горнае д).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дефиле́ воен. дэфіле́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Énge

f -, -n

1) цесната́

2) цясні́на, дэфіле́

3) пралі́ў

j-n in die ~ tréiben* — ста́віць каго́-н. у безвыхо́днае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)