дэфіле́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. дэфіле́ дэфіле́
Р. дэфіле́ дэфіле́
Д. дэфіле́ дэфіле́
В. дэфіле́ дэфіле́
Т. дэфіле́ дэфіле́
М. дэфіле́ дэфіле́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэфіле́², нескл., н.

Дэманстрацыя мадэлей адзення на подыуме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфіле́¹, нескл., н. (спец.).

Цясніна або вузкі, цесны праход паміж узвышшамі, вадаёмамі.

Горнае д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэфіле́ нескл., ср., воен. дефиле́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфіле́, нескл., н.

Цясніна; вузкі праход паміж узвышшамі, вадаёмамі. Горкае дэфіле.

[Фр. défilé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфіле́

(фр. défile)

цясніна або вузкі, цесны праход (горнае д).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дефиле́ воен. дэфіле́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Énge

f -, -n

1) цесната́

2) цясні́на, дэфіле́

3) пралі́ў

j-n in die ~ tréiben* — ста́віць каго́-н. у безвыхо́днае стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)