дэсе́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэсе́рт дэсе́рты
Р. дэсе́рту дэсе́ртаў
Д. дэсе́рту дэсе́ртам
В. дэсе́рт дэсе́рты
Т. дэсе́ртам дэсе́ртамі
М. дэсе́рце дэсе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэсе́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Салодкія стравы, садавіна ці цукеркі, якія падаюцца ў канцы абеду.

|| прым. дэсе́ртны, -ая, -ае.

Дэсертнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэсе́рт, -ту м. десе́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэсе́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Салодкія стравы, садавіна, цукеркі і інш., якія падаюцца у канцы абеду.

[Фр. dessert.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсерт

т. 6, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэсе́рт м кул Dessert [-´sɛ:r і -´sɛ:rt] n -s, -s; Náchtisch m -(e)s, -e; Náchspeise f -, -n;

падава́ць на дэсе́рт zum Dessért [Náchtisch] reichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэсе́рт

(фр. dessert)

салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Дэсе́рт ’дэсерт’ (БРС). Рус. десе́рт, укр. десе́рт. Першакрыніцай з’яўляецца франц. dessert ’тс’. Запазычанне або прама з франц. (так Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 83), або праз ням. Dessert (< франц.; так Фасмер, 1, 505, які дапускае і прамое запазычанне з франц.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэсе́рт

(фр. dessert)

салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

десе́рт дэсе́рт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)