дэрмато́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэрмато́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэрмато́лаг дэрмато́лагі
Р. дэрмато́лага дэрмато́лагаў
Д. дэрмато́лагу дэрмато́лагам
В. дэрмато́лага дэрмато́лагаў
Т. дэрмато́лагам дэрмато́лагамі
М. дэрмато́лагу дэрмато́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэрмато́лаг м. дермато́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэрмато́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрмато́лаг м мед Dermatológe m -n, -n, Háutarzt m -(e)s, -ärzte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэрмато́лаг

(ад дэрмата- + -лаг)

спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дермато́лог дэрмато́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dermatologist [ˌdɜ:məˈtɒlədʒɪst] n. med. дэрмато́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скура́нік, ‑а, м.

Карослівы клешч, які паразітуе на скуры жывёл.

скурані́к, ‑а́, м.

Разм. Тое, што і дэрматолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dermatolog

м. дэрматолаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)