дэпо́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэпо́рт
Р. дэпо́рту
Д. дэпо́рту
В. дэпо́рт
Т. дэпо́ртам
М. дэпо́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэпо́рт, -ту м., эк. депо́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпо́рт

(фр. déport)

скупка каштоўных папер з адначасовым продажам іх на пэўны тэрмін па ніжэйшаму курсу з мэтай спекуляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэпо́рт

(фр. déport)

кам. біржавая здзелка, якая заключаецца ў разліку на паніжэнне курсу каштоўных папер з мэтай атрымання курсавой розніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

депо́рт эк. дэпо́рт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)