дэмаскава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэмаску́ю дэмаску́ем
2-я ас. дэмаску́еш дэмаску́еце
3-я ас. дэмаску́е дэмаску́юць
Прошлы час
м. дэмаскава́ў дэмаскава́лі
ж. дэмаскава́ла
н. дэмаскава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмаску́й дэмаску́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэмаску́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмаскава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэмаску́ю дэмаску́ем
2-я ас. дэмаску́еш дэмаску́еце
3-я ас. дэмаску́е дэмаску́юць
Прошлы час
м. дэмаскава́ў дэмаскава́лі
ж. дэмаскава́ла
н. дэмаскава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмаску́й дэмаску́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэмаскава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмаскава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е і дэмаскі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што.

Зняць (знімаць) або парушыць (парушаць) маскіроўку.

Д. аб’ект.

|| звар. дэмаскава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся і дэмаскі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся.

|| наз. дэмаскава́нне, -я, н., дэмаскі́раванне, -я, н. і дэмаскіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмаскава́ць и дэмаскі́раваць сов. и несов. демаски́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмаскава́ць, дэмаскірава́ць вайск. die Tárnung ábnehmen* (што-н., von D); demaskíeren vt;

дэмаскава́ць гарма́ту das Geschütz demaskíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэмаскава́ць, дэмаскірава́ць

(фр. démasquer)

парушаць маскіроўку, раскрываючы што-н. перад праціўнікам (напр. д. ваенны аб’ект).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

демаски́ровать сов. и несов. дэмаскірава́ць, дэмаскава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zdemaskować

зак. kogo/co дэмаскаваць; выкрыць каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

explode

[ɪkˈsploʊd]

1.

v.i.

узрыва́цца; выбуха́ць (таксама сьме́хам)

2.

v.t.

1) узрыва́ць

2) падрыва́ць (тэо́рыю, памылко́вае ду́маньне), раскрыва́ць, дэмаскава́ць (памы́лку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

demaskować

demaskowa|ć

незак. кніжн. выкрываць; дэмаскаваць;

~ło go jego nerwowe zachowanie — яго выкрывалі нервовыя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)