дэкало́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкало́г
Р. дэкало́га
Д. дэкало́гу
В. дэкало́г
Т. дэкало́гам
М. дэкало́гу

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкало́г

(ад дэка- + -лог)

дзесяць старазапаветных рэлігійна-маральных запаведзей у Бібліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dekalog, ~u

м. рэл. дэкалог; дзесяць запаведзяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)