дэ́йксіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэ́йксіс |
дэ́йксісы |
| Р. |
дэ́йксіса |
дэ́йксісаў |
| Д. |
дэ́йксісу |
дэ́йксісам |
| В. |
дэ́йксіс |
дэ́йксісы |
| Т. |
дэ́йксісам |
дэ́йксісамі |
| М. |
дэ́йксісе |
дэ́йксісах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дэ́йксіс
(гр. deiksis = указанне)
спасылка на асоб, прадметы або падзеі, якія маюць тыя ці іншыя адносіны да гаворчай асобы або моманту размовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
deixis [ˈdeɪksɪs, ˈdaɪksɪs] n. ling. дэ́йксіс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)