назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэбі́ту | |
| дэбі́ту | |
| дэбі́там | |
| дэбі́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэбі́ту | |
| дэбі́ту | |
| дэбі́там | |
| дэбі́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Колькасць газу, вады, нафты ці іншай вадкасці, якую дае крыніца за адзінку часу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Колькасць вадкасці (вады, нафты і пад.) або газу, якая даецца прыроднай ці штучнай крыніцай за адзінку часу.
[Ад фр. débit — збыт, расход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
колькасць вады, нафты або газу, якая паступае з прыроднай ці штучнай крыніцы за адзінку часу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
деби́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
debit
v.
запіса́ць у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wydajność
1. прадукцыйнасць;
2. даходнасць;
3. ураджайнасць;
4.
5.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВАКЛЮ́ЗЫ
(ад назвы крыніцы Ваклюз на
ваклюзскія крыніцы, крыніцы, якія ўтвараюцца ў карставых абласцях пры выхадзе на паверхню падземнай ракі. Маюць
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)