дэбюта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дэбютуе дзе-н.

Д. выступіў з вялікім поспехам.

|| ж. дэбюта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэбюта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбюта́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэбюта́нт дэбюта́нты
Р. дэбюта́нта дэбюта́нтаў
Д. дэбюта́нту дэбюта́нтам
В. дэбюта́нта дэбюта́нтаў
Т. дэбюта́нтам дэбюта́нтамі
М. дэбюта́нце дэбюта́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэбюта́нт м. дебюта́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэбюта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто дэбютуе. Дэбютант меў поспех.

[Фр. débutant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбюта́нт м. Debütánt m -en, -en;

дэбюта́нтка ж. Debütántin f -, nen;

баль дэбюта́нтак Debütántinnenball m -(e)s, -bälle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэбюта́нт

(фр. débutant)

той, хто ўпершыню публічна выступае на сцэне або ў якой-н. галіне дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дебюта́нт дэбюта́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэбюта́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да дэбютант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

debiutant

м. дэбютант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Дэбю́т ’дэбют’ (БРС). Рус. дебю́т, укр. дебю́т. Першакрыніцай запазычання з’яўляецца франц. début ’тс’ (ад дзеяслова débuter ’выступаць, пачынаць, рабіць першы крок’; адсюль і франц. débutant ’дэбютант’ > рус. дебюта́нт > бел. дэбюта́нт, укр. дебюта́нт). Гл. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 35–36; Фасмер, 1, 490. Рус. дебюти́ровать, бел. дэбютава́ць, укр. дебютува́ти адлюстроўваюць франц. débuter, ням. debütieren (< франц.). Гл. Фасмер, 1, 491.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)