дэаэра́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэаэра́тар дэаэра́тары
Р. дэаэра́тара дэаэра́тараў
Д. дэаэра́тару дэаэра́тарам
В. дэаэра́тар дэаэра́тары
Т. дэаэра́тарам дэаэра́тарамі
М. дэаэра́тары дэаэра́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дэаэратар 4/346—347

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дэаэратар

т. 6, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэаэра́тар

(ад дэ- + гр. aer = паветра)

устройства для выдалення газаў з вадкасці тэрмічным або хімічным метадамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)