дыяра́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыяра́мны |
дыяра́мная |
дыяра́мнае |
дыяра́мныя |
| Р. |
дыяра́мнага |
дыяра́мнай
дыяра́мнае |
дыяра́мнага |
дыяра́мных |
| Д. |
дыяра́мнаму |
дыяра́мнай |
дыяра́мнаму |
дыяра́мным |
| В. |
дыяра́мны (неадуш.)
дыяра́мнага (адуш.) |
дыяра́мную |
дыяра́мнае |
дыяра́мныя (неадуш.)
дыяра́мных (адуш.) |
| Т. |
дыяра́мным |
дыяра́мнай
дыяра́мнаю |
дыяра́мным |
дыяра́мнымі |
| М. |
дыяра́мным |
дыяра́мнай |
дыяра́мным |
дыяра́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыяра́мны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дыярамы. Дыярамнае асвятленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыяра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.
1. Карціна, намаляваная на празрыстай тканіне або шкле і спецыяльна асветленая для стварэння ўражання аб’ёмнасці.
2. Жывапісная карціна з рэальнымі або бутафорскімі прадметамі, макетамі.
|| прым. дыяра́мны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)