дыяне́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыяне́тыка
Р. дыяне́тыкі
Д. дыяне́тыцы
В. дыяне́тыку
Т. дыяне́тыкай
дыяне́тыкаю
М. дыяне́тыцы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыяне́тыка

(англ. dianetics, ад гр. dianoetikos = разважны)

арыгінальная методыка духоўнага вылячэння, заснаваная на спробе ўзнавіць у памяці чалавека ўсе перажытыя ім раней жыцці і падзеі, падвергнуўшы іх пераасэнсаванню.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дыяне́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяне́тык дыяне́тыкі
Р. дыяне́тыка дыяне́тыкаў
Д. дыяне́тыку дыяне́тыкам
В. дыяне́тыка дыяне́тыкаў
Т. дыяне́тыкам дыяне́тыкамі
М. дыяне́тыку дыяне́тыках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)