дыяме́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяме́нтавы дыяме́нтавая дыяме́нтавае дыяме́нтавыя
Р. дыяме́нтавага дыяме́нтавай
дыяме́нтавае		 дыяме́нтавага дыяме́нтавых
Д. дыяме́нтаваму дыяме́нтавай дыяме́нтаваму дыяме́нтавым
В. дыяме́нтавы (неадуш.)
дыяме́нтавага (адуш.)		 дыяме́нтавую дыяме́нтавае дыяме́нтавыя (неадуш.)
дыяме́нтавых (адуш.)
Т. дыяме́нтавым дыяме́нтавай
дыяме́нтаваю		 дыяме́нтавым дыяме́нтавымі
М. дыяме́нтавым дыяме́нтавай дыяме́нтавым дыяме́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыяме́нтавы алма́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяме́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыяменту, уласцівы яму (у 1 знач.). Дыяментавы бляск. // Зроблены з дыяменту, упрыгожаны дыяментам. Дыяментавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Алмаз, брыльянт.

2. Назва аднаго з дробных шрыфтоў.

|| прым. дыяме́нтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дыяме́нтавы ’дыяментавы, алмазны’ (БРС). Слова гэта зафіксавана ў ст.-бел. мове: диаментовый ’тс’ (гл. Булыка, Запазыч., 95). Як і дыа́мент, дыяме́нт таксама запазычаны з польск. мовы (польск. diamentowy).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

барво́ва-дыяме́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. барво́ва-дыяме́нтавы барво́ва-дыяме́нтавая барво́ва-дыяме́нтавае барво́ва-дыяме́нтавыя
Р. барво́ва-дыяме́нтавага барво́ва-дыяме́нтавай
барво́ва-дыяме́нтавае		 барво́ва-дыяме́нтавага барво́ва-дыяме́нтавых
Д. барво́ва-дыяме́нтаваму барво́ва-дыяме́нтавай барво́ва-дыяме́нтаваму барво́ва-дыяме́нтавым
В. барво́ва-дыяме́нтавы (неадуш.)
барво́ва-дыяме́нтавага (адуш.)		 барво́ва-дыяме́нтавую барво́ва-дыяме́нтавае барво́ва-дыяме́нтавыя (неадуш.)
барво́ва-дыяме́нтавых (адуш.)
Т. барво́ва-дыяме́нтавым барво́ва-дыяме́нтавай
барво́ва-дыяме́нтаваю		 барво́ва-дыяме́нтавым барво́ва-дыяме́нтавымі
М. барво́ва-дыяме́нтавым барво́ва-дыяме́нтавай барво́ва-дыяме́нтавым барво́ва-дыяме́нтавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алма́зный алма́зны, дыяме́нтавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяме́нтны, см. дыяме́нтавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brylantowy

дыяментавы; брыльянтавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыяме́нтны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дыяментавы. На вопратцы блішчалі дыяментныя і з іншых дарагіх камянёў гузікі такой каштоўнасць, што за іх можна было б купіць маёнтак. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)