дыяле́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяле́ктны дыяле́ктная дыяле́ктнае дыяле́ктныя
Р. дыяле́ктнага дыяле́ктнай
дыяле́ктнае		 дыяле́ктнага дыяле́ктных
Д. дыяле́ктнаму дыяле́ктнай дыяле́ктнаму дыяле́ктным
В. дыяле́ктны (неадуш.)
дыяле́ктнага (адуш.)		 дыяле́ктную дыяле́ктнае дыяле́ктныя (неадуш.)
дыяле́ктных (адуш.)
Т. дыяле́ктным дыяле́ктнай
дыяле́ктнаю		 дыяле́ктным дыяле́ктнымі
М. дыяле́ктным дыяле́ктнай дыяле́ктным дыяле́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыяле́ктны лингв. диале́ктный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыялекту. Дыялектныя асаблівасці мовы. Дыялектны выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяле́ктны лінгв. dialektál; múndartlich; Dialékt-, Múndart-;

дыяле́ктная ро́зніца dialektáler Únterschied;

дыяле́ктнае адце́нне dialektále Färbung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыяле́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовая разнавіднасць мовы, якая адрозніваецца ад сумежных гаворак своеасаблівымі фанетычнымі, граматычнымі і лексічнымі рысамі.

Паўночна-ўсходні д. беларускай мовы.

|| прым. дыяле́ктны, -ая, -ае.

Д. арэал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наро́дна-дыяле́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наро́дна-дыяле́ктны наро́дна-дыяле́ктная наро́дна-дыяле́ктнае наро́дна-дыяле́ктныя
Р. наро́дна-дыяле́ктнага наро́дна-дыяле́ктнай
наро́дна-дыяле́ктнае		 наро́дна-дыяле́ктнага наро́дна-дыяле́ктных
Д. наро́дна-дыяле́ктнаму наро́дна-дыяле́ктнай наро́дна-дыяле́ктнаму наро́дна-дыяле́ктным
В. наро́дна-дыяле́ктны (неадуш.)
наро́дна-дыяле́ктнага (адуш.)		 наро́дна-дыяле́ктную наро́дна-дыяле́ктнае наро́дна-дыяле́ктныя (неадуш.)
наро́дна-дыяле́ктных (адуш.)
Т. наро́дна-дыяле́ктным наро́дна-дыяле́ктнай
наро́дна-дыяле́ктнаю		 наро́дна-дыяле́ктным наро́дна-дыяле́ктнымі
М. наро́дна-дыяле́ктным наро́дна-дыяле́ктнай наро́дна-дыяле́ктным наро́дна-дыяле́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыялектны слоўнік

т. 6, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

диале́ктный лингв. дыяле́ктны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абласны́, -а́я, -о́е.

1. гл. вобласць.

2. Уласцівы якой-н. мясцовасці; дыялектны.

Абласное слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dialectal [ˌdaɪəˈlektl] adj. ling. дыяле́ктны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)