Дыхля́к ’слабасільны чалавек’ (Шат.). З дахля́к (да до́хлы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ды́гля ’высокая, худая жанчына’ (Жд. 2) Няясна. Можа, з *ды́хля (параўн. у Шат. дыхля́к ’слабасільны чалавек’).