дыстрэ́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыстрэ́с |
дыстрэ́сы |
| Р. |
дыстрэ́су |
дыстрэ́саў |
| Д. |
дыстрэ́су |
дыстрэ́сам |
| В. |
дыстрэ́с |
дыстрэ́сы |
| Т. |
дыстрэ́сам |
дыстрэ́самі |
| М. |
дыстрэ́се |
дыстрэ́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дыстрэ́с-сіндро́м
(ад ды- + стрэс + сіндром)
хвароба нованароджаных у першыя гадзіны жыцця, якая праяўляецца цяжкімі дыхальнымі расстройствамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)